Незаборавно и неповратно…
Дожд, ладно… само една насмевка, очи полни несигурност и прегратка… Една вечер… Вечер во која за прв пат си дозволив да бидам онаа личност која навистина сум, си дозволив да се опуштам, и да бидам правата јас, без лаги, без криење… Росеше… најубавото нешто…
Што можам да ти подарам…
Полноќ е…се прашувам кога поминаа денот.Но ако,нека те течат како мирна река.Никогаш не ни помислував колку еден ден ќе сакам тие да прелетаат… Да имав некоја моќ ќе побарав да се забрза времето…да прелетаат сите денови и месеци затоа што се бесцелни кога ти не си до мене…немам на што да се радувам во оние досадни […]