Љубовта што исчезна…
Вечерва овде без тебе замислена во темнината, и сокриена во бескрајот на тишината и осаменоста, удавена во разбрануваното море од тага и солзи, чекам да мине уште една ноќ… ноќ во која…
Сакам да знам дали си…
Сакам да знам дали си во состојба да ја видиш убавината на мојата душа па секој ден да можеш да црпиш инспирација за својот живот од нејзината присутност.
Кога ќе бидеш…
Кога ќе бидеш осамена, кога ноќите ќе ти бидат долги, запрашај го срцето твое…
Таму некаде…
Капките дожд упорно паѓаат и се тркалаат, се натпреваруваат во неизвесна борба, незнаејќи дека тоа не е засекогаш. Ќе доjде сонцето од таму некаде и ќе им зададе пораз. И се така
Двајца странци
Животот сакаше да се сретниме јас и ти. За тебе тоа беше обична случајност, ете можеби и за мене. А во почетокот бевме „двајца странци“ кои не знаеа каква ќе биде иднината. Со првите погледи и зборови во мене се роди чудно, но убаво чувство.
Трепери срцето мое
Ѕвездената вечер лесно го покри темното небо. Појас од ситни светкави ѕвезди трепери над мене. Седам на тревата уште од зајдисонце чекајќи да се појават ѕвездите, во една од нив можеби повторно ќе го видам твојот прекрасен поглед кој засекогаш си врежа место во моето младо срце. До сега го благословував денот кога те видов. […]