Сама, сосема сама…
Сама, сосема сама, изгубена во времето и просторот, назад, премногу назад со чекорот на животот, во безсознание, насекаде, во секој поглед, во секој потег, кревка како пердувче кое чека во секој момент ветрот да го дувне, без ништо на
Сама сум иако те имам тебе
Те сонувам иако не смеам, иако не сакам. Луѓето се сеќаваат на минатото ако сакаат, но забораваат ако можат. Кога мислам на тебе и самотијатa ми е убава. И животот ми добива некаква смисла, но често како да ги одбегнувам полесните патишта и создава испреплеткани случки , можеби за поука.