Пабло Неруда – Најтажната песна
Вечерва би можел да ги напишам најтажните стихови. Да напишам, на пример: „Ноќта е ѕвездена, и треперат модрите ѕвезди во далечината“. Ноќниот ветер кружи по небото и пее.
Пабло Неруда – Смрт
Многупати одново сум се родил, од длабочините на поразените ѕвезди, оновувајќи ги нишките на оние вечности што сум ги населил со своите раце, и сега ќе умрам, ништо повеќе, со земјата…
Ода на неколкуте жолти цветови
Наспрема небесното синило морето ги движисвоите синила, а наспрема неботонеколку жолти цветови.Доаѓа октомври.