Сама, сосема сама…
Сама, сосема сама, изгубена во времето и просторот, назад, премногу назад со чекорот на животот, во безсознание, насекаде, во секој поглед, во секој потег, кревка како пердувче кое чека во секој момент ветрот да го дувне, без ништо на
За тебе
Знам дека си ветив дека нема да се навраќам на минатото и да живеам во спомени, и самиот ми кажа “минатото е изгубена битка”…сфаќам дека тоа навистина е така, минатото навистина е изгубена битка, нешто што не можеш да го смениш. Читајќи ја и последната…
Таа и тој
Гори сјајот во очите, а нештата не се како што навидум изгледаат. Поминуваш покрај мене и повторно тој сјај, во твоите, во моите очи. Поминуваш и молчиш… Како се да е кажано, како веќе ништо да немаш да ми кажеш, а ништо не си кажавме.
И мртвите љубат
Зошто ја криеше својата љубов? Зошто замина без збор? Не ме сакаше? Не, не, тоа не е вистина, знам дека ме сакаше, но не сакаше тоа да ми го кажеш, ја криеше својата љубов. Ти замина, а јас плачев по тебе, те гледав…
Зошто љубовта толку боли
Зошто, зошто љубовта мора толку да боли, зошто кога не правиш ништо лошо само сакаш и бараш да бидеш сакана, зар тоа е премногу? Постојат прашања на кој тешко успеваш да го пронајдеш вистинскиот одговор, прашања кои те убиваат од внатре, прашања кои…
Двајца странци
Животот сакаше да се сретниме јас и ти. За тебе тоа беше обична случајност, ете можеби и за мене. А во почетокот бевме „двајца странци“ кои не знаеа каква ќе биде иднината. Со првите погледи и зборови во мене се роди чудно, но убаво чувство.