Милост
Така почна, таа ноќ кога го видов твоето лице, таа прва порака кога скокаше од радост, тој прв бакнеж кога во стомакот ни се разбудија пеперутките, се беше сјајно секој ден цвеќињата цутеа, среќата и радоста беа незаменливи допирот, кога ќе ме допреше цела кожа ми се ежеше, секој ден лицата насмеани како деца што си играат во песоктта… држејки се […]
Црна точка
Секој можеше да го изгуби својот живот, својот пријател, својата половина, својот сон. Заљубена девојка можеше да изгуби глава. Коцкар можеше да изгуби во казино.Јас од ова изгубив НИШТО. Да, токму ти си НИШТОТО во мојот живот. Ти беше моето залудно потрошено време, мојата сурова реалност, единствениот кошмар, единствената…
Дали ти си Тој…
Дали ти си Тој – светилник кон кој мојте сништа пловат? Дај побргу одговори!-Дур не заминам во Земјата каде ветрот мојот глас го замолчува. Дали ти си Тој- на твои образи ли снегулки се топеа? Дај побргу одговори!- Дури не залутале чекори мои покрај кејот осамен. Дали ти си Тој- чиј глас ластовици го придружуваат? […]
Имагинарен човек
Ние можеме, и сакаме да се наметнеме еден на друг , да се посакаме , отфрлиме, и повторно да се зближиме, да ги забрзаме зборовите иако нашите јазици се спори , ние знаеме дека нашето постоење е помеѓу буквите .
Дождот јас и ти…
Ја гледаше длабоко во очите и не можеше да се изнагледа. Како да знаеше дека повторно ќе ја види, како да знаеше дека нема да ја заборави. Колку и да се трудеше таа секогаш го потсеќаше на таа забава, на тој ден, тој проклет ден кога тагата повторно оживеа во неговото срце. Тоа беше денот […]
Велат дека е скршено срце она…
Седев така стуткана во седиштето и со главата потпрена на воланот. Не постоеше посигурно место на светот од ова. Овде бев сама, овде бев своја, овде бев сигурна и заштитена. Единствено место на светот каде можев да ја испуштам и душата, да ја отворам и да си дозволам да бидам искрена самата со себе. Да […]
Денес, утре и прагот меѓу нив
Јас и погледот закотвен во работ на прозорецот. Од толку многу пријатели, чувствувам дека тој ми е најдобриот сега додека полубудна молчам и ги барам во сеќавањата најубавите фотографии кои ги сликале моите очи. Посегнувам по шолјата со врел чај не тргајќи го погледот од неговото пристаниште. Ги истрошив сите зборови, чекори и насмевки за […]
Кога срцето камен бидува
Понекогаш се прашувамдали љубовта вистински постои?Се прашувам длабоко и искрено.Се замислувам, се сомневами заплакувам затоа што не наоѓам одговор.Срцето ме пече, па на искреноста и велам“Оди си, јас повеќе не ќе љубам.”
Мала за љубов…
“Девојче, не можеш ти тоа да го разбереш. Не го очекувај тоа од мене. Нема да го добиеш. Мала си. Не разбираш!” – уште еден удар од неговите усни. И ја тресна вратата од неговото срце, иако знаеше дека не го заслужува тоа. Како да чекаше да се откаже. Тој сметаше дека така е подобро […]
Виновникот за палетата од бои
Денес е… пролет. Навистина е. За мене е. Секој ден, веќе долго време без разлика дали врел песок, жолти лисја или снег се топат под моите стапала, јас чуствувам само мирис на пролет. И понекогаш подскокнувам додека одам. Да, токму така! Како дете кое се радува разгалено од…