Те оставам. Се збогувам од твоите спомени. Кога дождот ќе паѓа сети се на моите солзи, кога сонцето ќе свети сети се колкава беше љубовта моја, кога ќе падне мракот сети се на мојата болка, а пак кога ќе ги погледнеш…
Те оставам. Се збогувам од твоите спомени. Кога дождот ќе паѓа сети се на моите солзи, кога сонцето ќе свети сети се колкава беше љубовта моја, кога ќе падне мракот сети се на мојата болка, а пак кога ќе ги погледнеш ѕвездите сети се на сјајот од моите очи, кој ти го осветлуваше секој миг.
Од МЕНЕ ТОЛКУ. Ова е npeмногу за тебе. ЗБОГУМ ЗАСЕКОГАШ… Те сакав некогаш, но никогаш нема да сакам повторно. Сватив дека ОСАМЕНОСТА Е ПОСИЛНА ОД БОЛКАТА.
Немој да ме заборавиш ако времето и животот бараат да ме заборавиш. Стори го тоа, но не заборавај дека луѓето паметат ако сакаат, и забораваат ако сакаат.
И сега кога се е минато, сега боли секој спомен, секоја минута помината со тебе. Нема ден да не помислам на тебе, нема место покрај кое би поминал, а не би помислил колку бев среќен со тебе, а дозволив толку лесно да заминеш од МОЈОТ живот и да продолжиш без мене. Ти биди среќна, а Јас ќе живеам со нашите спомени и среќен сум кога треба да заспијам таму си ти со мене…
Идни спомени. И после толку време поминато, и уште толку ќе помине, но сликата твоја во мене нема да заспие. И којзнае каде ќе си, којзнае каде ќе те барам, којзнае дали тогаш ќе те сакам, помалку отколку сега.
{fcomment}